سید بن طاووس (ره) می فرماید:

سحرگاهی در سرداب مقدس سامرا بودم، ناگاه صدای مولایم امام زمان (عج) را شنیدم که برای شیعیان خود دعا می کردند و عرضه می داشتند:

"خدایا شیعیان ما را از شعاع نور ما و باقیمانده طینت (گِل) ما خلق کرده ای، آنها گناهان زیادی با اتکاء بر محبت و ولایت ما انجام داده اند؛ اگر گناهان آنها  گناهی است که در ارتباط با توست از آنها بگذر که ما را راضی کرده ای. و آنچه از گناهان آنها در ارتباط با خودشان هست خودت بین آنها را اصلاح کن... و آنها را از آتش جهنم نجات بده، و آنها را با دشمنان ما در خشم و غضب خود جمع نفرما." (برکات حضرت ولی عصر(عج)؛ ص 399)

هر چند گناه ما دلـــــت آزارد             لطف و کرم تو بر سر ما بارد

یک چیز ز نوکری خود فهمیدم            ارباب هـوای نوکرش را دارد

اللهم عجل لولیک الفرج